مقالات
۷ نکته موثر و کارآمد
ارتباط عالی والدین و فرزندان
مدرسه میزان
خلاصه :
داشتن اطلاعات و آگاهی با خود قدرت به همراه دارد و دانستن راه و روش گفت و گو ایجاد ارتباط طبیعی با فرزندانتان، به آن ها این احساس را القا می کند که شما به آن ها اهمیت می دهید.1-در حین انجام کارهای مختلف با یکدیگر صحبت کنید. مثلا در هنگام قدم زدن، رانندگی کردن و ... در این مواقع چون فرزند و والد به یکدیگر نگاه نمی کنند و در حقیقت در وضعیت موازی هستند راحت تر صحبت می کنند.
2-مراسم گفت و گو داشته باشید. به سبک گفت و گوی فرزندتان توجه کنید بعضی ها صبح ها پرانرژی اند و بعضی با سرعت پایین تری صحبت می کنند به همین خاطر باید احترام به زمان و روش های طبیعی گفت و گو گذاشته شود. پانزده دقیقه رانندگی با یکدیگر یا زمان استراحت در کنار یکدیگر؛ شب ها ممکن است تمام آن چیزی باشد که برای برقراری ارتباط با فرزندانتان به آن نیاز دارید.
3-با فرزندان خود رفیق باشید.عکس العمل تند و شدید نداشته باشید و نقش یک درمانگر را ایفا نکنید. لازم است به طور روزمره با زندگی آن ها در تماس باقی بمانید و همانند یک فرد واقعی به آن ها پاسخ دهید. مثلا: «من از این جمله که به دوستت گفتی خیلی خوشم اومد.»
4-سواد عاطفی را تشویق کنید.به فرزندان خود کمک کنید که هر ماجرایی را تعریف کنند و تمرکز روی موضوعات علمی نباشد آن ها نیاز دارند که از لحاظ عاطفی نیز باسواد شوند. مشکلات را بهتر حل کنند، یک داستان را به خوبی تعریف کنند از آن ها راجع به داستان سوال بپرسید مثلا چه کسی آن جا بود؟ بعد چه اتفاقی افتاد؟ و ... این سوالات نشان می دهد که شما علاقه مند به شنیدن هستید.
5-چیزهای جزئی و بدیهی اهمیت دارند. بچه ها در میان همین چیزهای کم اهمیت زندگی می کنند.
6-شما هم اهمیت دارید. راجع به خودتان صحبت کنید، اگر می خواهید فرزندتان راجع به خودش با شما گفتگو کند. دفعه ی بعد، موقع خوردن شام چند دقیقه راجع به روزی که گذراندید، صحبت کنید. فرزندتان حرف شما را قطع خواهد کرد و من ضمانت می دهم که نمی توانید تا انتهای داستان را تعریف کنید. دلیل این که، این مکالمه محرک صحبت کردن فرزندان شما است، این است که باعث می شود او در حافظه ی کوتاه مدت خود آن چه سه ساعت پیش برایش اتفاق افتاده را به خاطر بیاورد.
7-نصیحت کنید. باورش سخت است، اما بچه های قرن بیست و یک در تمامی سنین هنوز به دنبال راهنمایی هستند. بعد از این که صحبت کردند و شما پاسخ آن ها را داید، درباره ی این که فرزندتان چگونه می تواند این وضعیت را به گونه ی متفاوتی دفعه ی بعد مدیریت کند، صحبت کنید.نظر فرزندتان را بپرسید و نظر خود را بیان کنید. سخنرانی نکنید.
اگر شما فقط یکی از این توصیه ها را انجام دهید، تغییر را در رابطه ی خود با فرزندتان احساس خواهید کرد.
نفیسه کاظمی
۶ سال پیش
خانم شریفی
۶ سال پیش
عباس عجمی
۶ سال پیش
به تجربه به برخی موضوعاتی که در یادداشت بوده رسیده ایم .ولی گفتن این مدلی در قالب مبحث علمی خیلی خوب بود.ممنونیم از مطلب خوبتون